Urodziłem się dnia 7 czerwca 1930 r. w Budziskach. Rodzicami moimi byli Michał i Anna z domu Zachacka. Tato był kołodziejem, wyrabiał wozy. W tym czasie był to zawód dobry. Miał swój warsztat, gdzie wszystko trzeba było robić ręcznie, gdyż nie było prądu. Nie było dróg brukowanych czy asfaltowych. Mama zajmowała się domem i wychowywaniem dzieci, a było nas dziewięcioro: cztery siostry i pięciu braci. Dwie siostry najstarsze i dwie najmłodsze. Gospodarstwem zajmował się wujek - brat mamy, który mieszkał razem z nami. Mieszkała  z nami także babcia czyli było nas 13 osób.

Żyliśmy bardzo skromnie, ale nigdy nie brakowało nam chleba, który mama wypiekała. Podczas II wojny światowej często chleb był razowy z ziarna zmielonego w żarnach (Gestapowcy niszczyli je i karali obozem). Do szkoły podstawowej chodziłem w Budziskach, którą ukończyłem w 1944 r. Był to czas okupacji dlatego wiedza przekazywana uczniom była pod dyktando okupanta (płomyczki). Mieliśmy jednak wspaniałych nauczycieli. Od połowy lipca 1944 r. moja miejscowość znalazła się w pasie przyfrontowym rosyjsko - niemieckim, który trwał do stycznia 1945 r. Nie było mowy o nauce. Rodziców nie było stać aby kształcić dzieci. Z pośród dziewięciorga rodzeństwa, troje (dwie siostry i ja) skończyło szkoły średnie  z maturą  - co dawało im możność dalszych studiów. Gimnazjum ukończyłem w Staszowie. Świadectwo dojrzałości Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego dla eksternistów zdobyłem w Poznaniu w 1953 r.W tym także roku, tj. 1953 wstąpiłem do Wyższego Seminarium Duchownego w Gorzowie Wielkopolskim - Paradyżu Gościkowie, gdzie znajdował się Wydział Filozoficzny. Studia Teologiczne odbywały się w Gorzowie Wielkopolskim, które ukończyłem  w 1958 r., uwieńczone święceniami kapłańskimi dnia 20 grudnia 1958r. udzielonymi przez  Jego Ekscelencję Biskupa Wilhelma Plutę w Katedrze Gorzowskiej.Pracę duszpasterską jako wikariusz rozpocząłem 7 stycznia 1959 r. w Słupsku w kościele parafialnym pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego. Następne placówki to Świebodzin, Gorzów Wielkopolski - Katedra, Kamień Pomorski, Gryfino, Mieszkowice, Sulęcin - gdzie pracowałem jako substytut, czyli byłem zarządcą parafii podczas nieobecności proboszcza, który poszedł na operację płuca (od września 1971 do kwietnia 1972 roku).W 1972 r., w kwietniu zostałem mianowany proboszczem parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Żydowie, Gmina Polanów, gdzie pracowałem do 6  lipca 1978r.Dekretem Kurii Biskupiej w Koszalinie z dnia 29.06.1978r. zostałem zwolniony z Żydowa i mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem, Św. Stanisława Kostki w Sianowie.

Do parafii przybyłem 7 lipca 1978 r. i funkcję proboszcza pełnię do dnia dzisiejszego. Pierwsze wrażenie nie było ciekawe - jednak parafianie okazali mi wiele życzliwości od pierwszych dni mego pobytu i przez cały czas mojej pracy w Sianowie.
W czasie mojego pobytu w parafii dokonano:
1.            Remontu starej plebani (obecnie Szkoła Podstawowa nr 1) w 1978 r.
2.         1979r.  - remont kościoła parafialnego (położenie blachy miedzianej na kopule i blachy ocynkowanej na dachu kościoła).
3.         Rok 1980/81 - obito klepką modrzejową sufit i położono posadzkę marmurową oraz dokonano konserwacji ołtarza i ambony.
4.         Rok 1982 - budowa nowej plebani przy kościele parafialnym - jestem bardzo wdzięczny parafianom za wielką pomoc społeczną przy budowie, szczególnie dla mężczyzn, a także dla dzieci i niewiast przy rozładunku cegły. Wyremontowano także budynek katechetyczny dla księży profesorów.
5.         W roku 1983 z okazji 25 - lecia oddano budynek plebani do użytku. Poświęcenia dokonał Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Ignacy Jeż.
6.         Rok 1985 - budowa kościoła filialnego w Węgorzewie. Jestem wdzięczny wiernym z Węgorzewa, że nie szczędzili grosza na budowę. Dziś mają piękny obiekt sakralny.
7.         Rok 1986 - dnia 29 czerwca Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Ignacy Jeż dokonał poświęcenia w pełni wyposażonego kościoła w Węgorzewie.
8.         W roku 1992  - z okazji 650 - lecia nadania praw miejskich dla Sianowa, Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Czesław Domin w lutym odprawił uroczystą Mszę Świętą a na uroczystej sesji w kinie "Zorza" otrzymałem w darze teren pod budowę nowego kościoła na Osiedlu Karnieszewickim (na zdjęciu z lewej strony uroczystość wręczenia Honorowego Obywatelstwa Sianowa).
Spotkanie z ks. Biskupem Czesławem Dominem. Spotkanie z ks. Biskupem Czesławem Dominem. Spotkanie z ks. Biskupem Czesławem Dominem. W dniu 9 października tegoż roku, nastąpiło poświęcenie terenu pod budowę nowego kościoła, którego dokonał Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Ignacy Jeż. Na dar ołtarza ówczesny burmistrz Jerzy Gałązka wraz z Przewodniczącym Rady Miejskiej Ryszardem Wątrobą wręczyli Ks. Biskupowi akt notarialny własności terenu. Ksiądz Biskup wówczas powiedział, że takiego daru ołtarza jeszcze nigdy nie otrzymał.

9.        Rok 1994 - rozpoczęcie budowy nowego kościoła (najpierw olbrzymia praca ciężkiego sprzętu by wyrównać teren), następnie wykonano fundamenty oraz doprowadzono prąd (położenia dokonał Punkt Energetyczny w Sianowie przy ul. Ogrodowej), założono także światło wokół całego placu należącego do kościoła.
10.       Rok 1995 - nastąpiło wybudowanie murów kościoła.
11.       Rok 1996 - położenie dachu - zakup blachy szwedzkiej ufundował Urząd Gminy i Miasta, wylanie betonowej posadzki, zrobienie okien, tynków, chodnika przed głównym wejściem - pracowano nawet nocami, aby przygotować kościół do poświęcenia.
W Częstochowie zakupiono ołtarz, tabernakulum, krzesła. Dywany do prezbiterium, chodnik do ołtarza, jak również płytki na posadzkę do zakrystii ufundowali Państwo Mowczanowie z Centrum Handlowego w Sianowie.