Uchwała Nr XXXIX/227/05 RADY MIEJSKIEJ W SIANOWIE z dnia 25 listopada 2005 roku w sprawie nadania Honorowego Obywatelstwa Gminy i Miasta Sianów Księdzu Janowi Szałachowi
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591, z 2002 r. Nr 23 poz. 220, Nr 62 poz. 558, Nr 113 poz. 984, Nr 153 poz. 1271, Nr 214 poz. 1806, z 2003 r. Nr 80 poz. 717, Nr 162 poz. 1568, z 2004 r. Nr 102 poz. 1055, Nr 116 poz. 1203) uchwala się co następuje:
§ 1
Wyrażając wdzięczność, uznanie oraz głęboki szacunek za dobro jakie dla mieszkańców Gminy i Miasta Sianów uczynił przez lata swojej służby duszpasterskiej, z okazji 15-lecia samorządu Rada Miejska w Sianowie nadaje Księdzu JANOWI SZAŁACHOWI HONOROWE OBYWATELSTWO GMINY I MIASTA SIANÓW
§ 2
Wykonanie uchwały powierza się Przewodniczącemu Rady Miejskiej w Sianowie.
§ 3
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Ks. Jan Szałach -Proboszcz Parafii Sianów (1978 - 2003)
Urodziłem się dnia 7 czerwca 1930 r. w Budziskach. Rodzicami moimi byli Michał i Anna z domu Zachacka. Tato był kołodziejem, wyrabiał wozy. W tym czasie był to zawód dobry. Miał swój warsztat, gdzie wszystko trzeba było robić ręcznie, gdyż nie było prądu. Nie było dróg brukowanych czy asfaltowych. Mama zajmowała się domem i wychowywaniem dzieci, a było nas dziewięcioro: cztery siostry i pięciu braci. Dwie siostry najstarsze i dwie najmłodsze. Gospodarstwem zajmował się wujek - brat mamy, który mieszkał razem z nami. Mieszkała z nami także babcia czyli było nas 13 osób.
Żyliśmy bardzo skromnie, ale nigdy nie brakowało nam chleba, który mama wypiekała. Podczas II wojny światowej często chleb był razowy z ziarna zmielonego w żarnach (Gestapowcy niszczyli je i karali obozem). Do szkoły podstawowej chodziłem w Budziskach, którą ukończyłem w 1944 r. Był to czas okupacji dlatego wiedza przekazywana uczniom była pod dyktando okupanta (płomyczki). Mieliśmy jednak wspaniałych nauczycieli. Od połowy lipca 1944 r. moja miejscowość znalazła się w pasie przyfrontowym rosyjsko - niemieckim, który trwał do stycznia 1945 r. Nie było mowy o nauce. Rodziców nie było stać aby kształcić dzieci. Z pośród dziewięciorga rodzeństwa, troje (dwie siostry i ja) skończyło szkoły średnie z maturą - co dawało im możność dalszych studiów. Gimnazjum ukończyłem w Staszowie. Świadectwo dojrzałości Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego dla eksternistów zdobyłem w Poznaniu w 1953 r.W tym także roku, tj. 1953 wstąpiłem do Wyższego Seminarium Duchownego w Gorzowie Wielkopolskim - Paradyżu Gościkowie, gdzie znajdował się Wydział Filozoficzny. Studia Teologiczne odbywały się w Gorzowie Wielkopolskim, które ukończyłem w 1958 r., uwieńczone święceniami kapłańskimi dnia 20 grudnia 1958r. udzielonymi przez Jego Ekscelencję Biskupa Wilhelma Plutę w Katedrze Gorzowskiej.Pracę duszpasterską jako wikariusz rozpocząłem 7 stycznia 1959 r. w Słupsku w kościele parafialnym pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego. Następne placówki to Świebodzin, Gorzów Wielkopolski - Katedra, Kamień Pomorski, Gryfino, Mieszkowice, Sulęcin - gdzie pracowałem jako substytut, czyli byłem zarządcą parafii podczas nieobecności proboszcza, który poszedł na operację płuca (od września 1971 do kwietnia 1972 roku).W 1972 r., w kwietniu zostałem mianowany proboszczem parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Żydowie, Gmina Polanów, gdzie pracowałem do 6 lipca 1978r.Dekretem Kurii Biskupiej w Koszalinie z dnia 29.06.1978r. zostałem zwolniony z Żydowa i mianowany proboszczem parafii pod wezwaniem, Św. Stanisława Kostki w Sianowie.
Do parafii przybyłem 7 lipca 1978 r. i funkcję proboszcza pełnię do dnia dzisiejszego. Pierwsze wrażenie nie było ciekawe - jednak parafianie okazali mi wiele życzliwości od pierwszych dni mego pobytu i przez cały czas mojej pracy w Sianowie.
W czasie mojego pobytu w parafii dokonano:
1. Remontu starej plebani (obecnie Szkoła Podstawowa nr 1) w 1978 r.
2. 1979r. - remont kościoła parafialnego (położenie blachy miedzianej na kopule i blachy ocynkowanej na dachu kościoła).
3. Rok 1980/81 - obito klepką modrzejową sufit i położono posadzkę marmurową oraz dokonano konserwacji ołtarza i ambony.
4. Rok 1982 - budowa nowej plebani przy kościele parafialnym - jestem bardzo wdzięczny parafianom za wielką pomoc społeczną przy budowie, szczególnie dla mężczyzn, a także dla dzieci i niewiast przy rozładunku cegły. Wyremontowano także budynek katechetyczny dla księży profesorów.
5. W roku 1983 z okazji 25 - lecia oddano budynek plebani do użytku. Poświęcenia dokonał Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Ignacy Jeż.
6. Rok 1985 - budowa kościoła filialnego w Węgorzewie. Jestem wdzięczny wiernym z Węgorzewa, że nie szczędzili grosza na budowę. Dziś mają piękny obiekt sakralny.
7. Rok 1986 - dnia 29 czerwca Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Ignacy Jeż dokonał poświęcenia w pełni wyposażonego kościoła w Węgorzewie.
8. W roku 1992 - z okazji 650 - lecia nadania praw miejskich dla Sianowa, Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Czesław Domin w lutym odprawił uroczystą Mszę Świętą a na uroczystej sesji w kinie "Zorza" otrzymałem w darze teren pod budowę nowego kościoła na Osiedlu Karnieszewickim (na zdjęciu z lewej strony uroczystość wręczenia Honorowego Obywatelstwa Sianowa).
Spotkanie z ks. Biskupem Czesławem Dominem. Spotkanie z ks. Biskupem Czesławem Dominem. Spotkanie z ks. Biskupem Czesławem Dominem. W dniu 9 października tegoż roku, nastąpiło poświęcenie terenu pod budowę nowego kościoła, którego dokonał Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Ignacy Jeż. Na dar ołtarza ówczesny burmistrz Jerzy Gałązka wraz z Przewodniczącym Rady Miejskiej Ryszardem Wątrobą wręczyli Ks. Biskupowi akt notarialny własności terenu. Ksiądz Biskup wówczas powiedział, że takiego daru ołtarza jeszcze nigdy nie otrzymał.
9. Rok 1994 - rozpoczęcie budowy nowego kościoła (najpierw olbrzymia praca ciężkiego sprzętu by wyrównać teren), następnie wykonano fundamenty oraz doprowadzono prąd (położenia dokonał Punkt Energetyczny w Sianowie przy ul. Ogrodowej), założono także światło wokół całego placu należącego do kościoła.
10. Rok 1995 - nastąpiło wybudowanie murów kościoła.
11. Rok 1996 - położenie dachu - zakup blachy szwedzkiej ufundował Urząd Gminy i Miasta, wylanie betonowej posadzki, zrobienie okien, tynków, chodnika przed głównym wejściem - pracowano nawet nocami, aby przygotować kościół do poświęcenia.
W Częstochowie zakupiono ołtarz, tabernakulum, krzesła. Dywany do prezbiterium, chodnik do ołtarza, jak również płytki na posadzkę do zakrystii ufundowali Państwo Mowczanowie z Centrum Handlowego w Sianowie.
W dniu 1 grudnia 1996 r. procesjonalnie przeniesiono figurę Matki Bożej Fatimskiej z kościoła parafialnego do nowego kościoła w asyście księży z dekanatu pod przewodnictwem ks. Biskupa Diecezjalnego Mariana Gołębiewskiego. Po przyjściu do kościoła i powitaniu Księdza Biskupa przez dzieci, młodzież, parafian i ks. Proboszcza, Ks. Biskup dokonał poświęcenia ścian nowego kościoła, dzwonów ufundowanych przez Spółkę Ogrodnictwa Karnieszewickiego oraz drugiego dzwonu dla kościoła w Węgorzewie ufundowanego przez mieszkańców.
Z racji poświęcenia kościoła Urząd Gminy i Miasta ufundował piękny kielich mszalny, który wręczyli Ks. Biskupowi Burmistrz Gminy i Miasta Andrzej Matyjaszek i Przewodniczący Rady Miejskiej Marek Komorowski. Na dar ołtarza parafianie wręczyli Ks. Biskupowi komplet ornatów. Następne lata koncentrowały się przy wykończeniu wnętrza kościoła - jak podbitka sufitowa, boazeria, posadzka. Spółka Karnieszewicka ofiarowała w tym czasie stacje Drogi Krzyżowej. Konfesjonał jest darem Państwa Gostyńskich z ul.Łubuszan.
12. W roku 1997 - 13 grudnia zostaje formalnie erygowana "Caritas", która bardzo prężnie pracuje na rzecz rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji. Wielką pomocą są fundatorzy szczególnie na święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy, a są nimi: Państwo Grzywacz z ul. Spółdzielczej i Państwo Zielińscy z ul Łubuszan, którzy mają Zakłady Wyrobów Wędliniarskich, Państwo Nawrot mający w Koszalinie Hurtownię "Dragon", G.S. "SCH" z Sianowa, cukiernicy oraz Pan Dadoń mający stawy rybne oraz wielu innych ofiarodawców. Serdecznie im za to Bóg zapłać.
13. W roku 1998 - z racji 40 - lecia święceń kapłańskich Urząd Gminy i Miasta ufundował mi w darze pielgrzymkę do Fatimy. Skorzystałem z tego daru w następnym roku 1999 i odbyłem pielgrzymkę do Fatimy, skąd przywiozłem oryginalną figurę Matki Bożej Fatimskiej wykonaną w drzewie do kościoła pod Jej wezwaniem.
W czasie trwania Misji przed rokiem Jubileuszowym 2000, które były od 25.09 - 3.10 1999 r., w dniu 1. października o godz. 21:00 wyruszyła procesja z kościoła parafialnego do nowego kościoła z figurą Matki Bożej Fatimskiej. Procesja była imponująca. Świece w rękach biorących udział w procesji oraz duża liczba parafian wytworzyły niezapomniany nastrój.
W dniu 2 października 1999 r. o godz. 11:00 Jego Ekscelencja Ks. Biskup Diecezjalny podczas Mszy Św. dokonał poświęcenia i intronizacji figury.
W roku 2001 - z racji Jubileuszu dokonano remontu zabytkowych organów mechanicznych, pochodzących z XVIII wieku. Ponieważ koszt remontu był dość znaczny, z tej racji Urząd Gminy i Miasta dołożył swoją cegiełkę - dość znaczną, za co serdecznie dziękuję. Drugi konfesjonał ufundowali stolarze z Osiedla Karnieszewickiego z ul. Dębowej.
Uroczystość oddania sali gimnastycznej w Gimnazjum w Sianowie. Uroczystość poświęcenia sali gimnastycznej w SP 2 w Sianowie w 1999 roku. Poświęcenie samochodu dla Policji - grudzień 1999. Podziękowanie w imieniu mieszkańców Sianowa za wspaniały koncert chóru - 22 lipiec 2002 Poświęcenie kościoła pw. Matki Boskiej Fatimskiej w Sianowie.
Ławki dębowe do kościoła zostały wykonane w 2000 r.
Przez wszystkie lata mojego pobytu w Sianowie, praca z Urzędem Gminy i Miasta układała się bardzo pomyślnie.
W roku 2000 - w dniu 18.09 w czasie uroczystości odpustowej św. Stanisława Kostki, Jego Ekscelencja Ks. Biskup Diecezjalny Marian Gołębiewski dokonał założenia Akcji Katolickiej, a Prezesem mianował Pana Krystiana Lenza.
Serdecznie dziękuję parafianom za współpracę w podejmowaniu moich decyzji co do różnych prac.
Dziękuję za ofiarność, bo wszystkie te prace z grubsza wymienione pokrywali parafianie.
Myślę, że mój pobyt przez 25 lat w Sianowie przyniósł wiele dobrych spraw dla życia parafialnego.
Szczególne podziękowania za współpracę kieruję do pracowników parafialnych: Pana organisty Józefa Wolskiego, który przez 50 lat służy kościołowi i jest wspaniałym człowiekiem, z którym nie było żadnych konfliktów, Pani Elżbiety Sobczyńskiej Prezes "Caritas" jak i do całego Zespołu, który wiele czasu poświęcał dla potrzebujących, szczególnie w okresie świąt. Akcji Katolickiej z Prezesem na czele, grupom modlitewnym wszelkiego rodzaju za wsparcie duchowe przez swoją modlitwę, Paniom katechetkom: Wiesławie Sobczyńskiej, Annie Pianka i Joannie Drejskiej. Podziękowanie wszystkim pracownikom kościelnym jak i pracownikom na plebani.
Serdecznie Bóg zapłać.
Sianów dn. 1 sierpnia 2003, ks. Jan Szałach